Een tuinseizoen lang gooiden we (bijna) al ons afval in de compostbak: koffieprut, groenteresten, fruitschillen, hondenharen, theezakjes, takken, uitgebloeide planten en de as uit de houtkachel. Tijdens het vullen zagen we het afval steeds opnieuw inklinken; de compostbak leek wel een Efteling-attractie die nooit kon overstromen…
Midden in de winter mocht dan eindelijk de onderste klep van de bak omhoog. Wat zouden we aantreffen? Hoe zou onze zelf gebrouwen compost eruit zien?
Juryrapport compost winter 2021
We zien veel grof materiaal; stukjes tak, eierschalen en prut. De resten zijn geschikt om verder te verteren in de tuin. Maar met een greep blijkt het lastig om de resten naar buiten te trekken. Onze compost blijkt niet smeuïg en rul; het lijkt wel alsof er een olifant in de bak heeft gestaan, zo dicht is de compost op elkaar geperst.
Volume: valt tegen, uit de volle bak kan ik (met moeite) 30 cm loswrikken
Smeuïg: beetje (met roze bril op..)
Rul: nee, helaas
Samenstelling: we zien eierschalen en takjes, weinig zachte materialen. Deze compost ziet eruit als een (enorme) platgeslagen mueslireep.
Ruimte voor verbetering: hadden we er meer aarde bij moeten gooien? Moeten we ons dagmenu aanpassen? Welke ingrediënten missen nog in onze compostbak?
Cijfer: 6
Klavertje Suus 