Bloemenberm in een jaar

Aan het einde van de winter omringde ik me avond aan avond met kweekbakjes waar ik voorzichtig sprietjes van het ene bakje in een ruimer bakje overzette. Ik zag het ene na het andere blaadje voorzichtig opkomen. En ik visualiseerde daar dan de complete dahlia Bishop’s Children en bruisende bonte salie omheen. Maar toen het moment kwam om alles in de tuin over te zetten, zag ik pas dat de couveuseplantjes nog nauwelijks boven het gras uitstaken. Toch koste het me geen moeite om ze over te laten aan de snikhete zon, de hoosbuien, bladluizen en erger… Later in de zomer zaaide ik er ter plekke nog wat cosmos, goudsbloemen en ipomea tussendoor.

Wat werkt, wat niet?

Wat al die toewijding heeft opgeleverd? De dahlia’s hebben alleen in mijn fantasie in bloei gestaan; de slakken maakten letterlijk korte metten met alle plantjes. Maar de twee soorten salie die ik had opgekweekt groeiden stug verder tot mooie, stevige planten. En de éénjarigen die ik er achteloos tussendoor had gestrooid, die vormen nu de bloemenberm en zorgen voor roze, blauw en geel tot ver in september. De felrode stelen van de snijbiet (five colors) die er tussen staat, zorgt nu voor de rode tinten, bij afwezigheid van de dahlia’s.

En dan de verrassing: van de agastache die ik in een bak zaaide en daarna zonder aandacht had laten staan, kon ik 3 grote pollen overplanten in de tuin.